“… Yaklaşık on iki yıl önce… İzmir Türk Koleji’nde tüm velilerin katıldığı kalabalık bir iftar yemeği… Üçyüz kişiyi aşkın kişiyiz. Ben de oğlum Kerem’in velisi olarak yemekteyim. Yemekler güzel. Ortam güzel. Katılanların kompozisyonu çok güzel. Herkes neş’eli. Yemekte sohbet sürüyor. Yemeğin sonlarına doğru hoca (!) dua etti, ettirdi. Tamamı Arapça sözcüklerden oluşan uzunca bir duaya gönülden katıldık. Amin dedik. Ancak neye amin dediğimizi pek anlayamadık. Hemen ayağa kalkıp mikrofonu istedim. “Ben de dua ettirmek istiyorum.” dedim. Herkes bir şaşırdı. İzin beklemedim. Mikrofonu aldım ve duaya başladım…”

Merhaba

Şubat ayı bitmek üzereyken son yazımı “Yaşam Büfesinde Duaların Gücü” başlığıyla biraz daha “Copcu” odaklı kılmak istiyorum. Hoşgörünüze sığınıyorum. Beğenip paylaşacağınıza inanıyorum.

Biz, şimdlik, iki büyük ebeveyn, üç oğul, üç kız ve dört torunla toplam bir düzine Copcu’yuz. Dört sene önce henüz onbir kişiyken “Copculaşmak” diye bir film yapmıştım ve Zeynep-Kerem’in nikahlarında konuklara seyrettirmiştim. Önceki nikahlardan da bölümler eklediğim o filmin ara geçişleri için de “Bize iman veriyor hür vatanın hür sesi; Ebediyen var olsun İzmir Atatürk Lisesi” sözleriyle lisemizin marşından bir kesit ve yinelenen “Allah razı olsun” mesajımla görüntüler eklemiştim. O film bizdeki güzellikleri anlatmaya yeter. Bir de bu görüntülerin etkisine torunlarıma yazdığım mektubumdaki ana mesajı eklersem “Copculaşmada Paylaşımın Gücü” bütünlüğe kavuşur.

Biz, Copcular, bayram yemeklerini ve pekçok akşam yemeğimizi birer ritüel (tören) gibi yeriz. Yemekten sonra dua ederiz. Duamız kısadır; nettir. Türkçe’dir ve bence herkese uyar. Anlaşılması kolaydır ve belki de dileklerimiz bu yüzden kabul görmüştür ve gerçekleşmesi de bu nedenle hep yüksek olmuştur. Binlerce şükür. Kimileri şükrümüzü fazla bulmuş ve “abicim Allah yağ yakana yağ, bal yakana bal verir; bu nedenle fazla şükretme” diye uyarmışsa da biz bildiğimizden şaşmamışızdır.

Şimdi gelelim bu yazının başında sözünü ettiğim ana ve tören gibi akşam yemeklerimizdeki duanın tamamına. Biz Copcular olarak deriz kİ;

“… Allahım şükürler olsun verdiğin nimetlere, sağlık ve afiyete. Bizi her türlü kötülükten, kazadan, beladan, hastalıktan, felaketten koru. Doğru yoldan ayırma. Hatalarımızı, günahlarımızı bağışla. İstediklerimizden hak ettiklerimizi ve bizler için hayırlı olacak olanları nasip eyle. Beraberliklerimizi ve sevgilerimizi koru Allahım. Bizleri koru Allahım..” diye şükrederiz.

(Genç erkek Copcular; torunlarım Eren ve Barış)

Siz nasıl dua edersiniz ? Dualarınızı benimle paylaşmak, burada dile getirmek ister misiniz ?

Şimdi bugünlerde kimi yeni oluşumların arifesindeyim. Ailem ve sağlığım odağımda olmasına rağmen kimi rollerin heyecanlarını yaşıyorum. Sektörel ilişkilerim ve Üniversite etkinliklerim şekilleniyor. Atacağım adımların nasıl bir “kelebek etkisi” yaratacağını bilemiyorum. Korkularım yok. Endişelerim yok. Umutlarım çok.

SSTC öğrenme yolculuklarım kişisel ve kurumsal gelişmelere katkı sağlıyor diye seviniyorum.

S.Covey’in “Hayat kısa. Öyleyse...” mesajlı dört dakikalık filmin “4 ncü L” si yolundaki eylemlerimden mutlu oluyorum.

(……. Torunlarım İrem ve Aslıhan)

Son günlerde SSTC öğrenme yolculuğuna çıktığım bir firmanın genel müdüründen aldığım aşağıdaki iletideki mutluluğa katkıda bulunabildiğim için binlerce şükür.

****************************************************************************************************************

From: Mustafa COPCU

To: ÖY

Sent: Wednesday, February 18, 2009 3:57 PM

Subject: …………… bir bilgisayar olsaydı

Merhaba Ö…

“Kendimle yüzleşmek” isimli iletin için teşekkür ederim.

Biraz önce senin referansınla Aydın bey aradı. Domateste “tetradifon” kalıntısıyla ilgili referans bilgi istedi. Onu doğru kaynağa yönlendirdim . Umarım aradığını bulur. Ancak aradığını bulması konusunda fazla umutlu değilim. Çünkü tetradifon çoğu firmanın listesinden çıkmış, pek desteklenmeyen sıkıntılı bir aktif diye biliyorum.

Bu iletiden asıl amacım, geçen ay Afyon’da yaptığım bir testin sonuçlarını şimdilik yorumsuz olarak seninle paylaşmak. Ekte bir excel sayfası göreceksin. Sen yorumladığında pekçok güzellik göreceksin. Her biri mükemmel ifadeler kullanmışlar. İnançlarını yansıtıyor. Kurumun iyi yolda ve inançlı ellerde. Aman nazar değmesin.

Peki neden nazar değer ?

Belki yakın gelecekte “HPT (High Performance Team)” odaklı bir başka öğrenme yolculuğunda buluşuruz. İşlerin uygun olduğunda ve grubun algılarını soğutmadan. Umutluyum.

Bu arada Afyon’daki video kayıtlarımı DVD e çevirtmek, fona müzik ve yazı ekleyip mesajlandırmak için Hostcini’den yardım istiyorum. Bu iş emek ve zaman istiyor. Umarım birgün bu görselleri izlemek amacıyla buluşuruz.

Selam ve sevgilerimle.

Doç.Dr.Mustafa Copcu
SSTC Uzmanı

************************************************************************************************************

Daha ne ister insan. “Allah herkese nasip etsin.” diyorum. Görelim Mevlam neyler, neylerse güzel eyler.

Yolunuz hep aydınlık olsun.

Öykücü (mustafa@copcu.com)