Yaşam Büfesinde “MOM”... “…Mutluluk, beklenenle elde edilen arasındaki farkın yarattığı doyumdur. Bu nedenle AIDA’nın başına “N”, sonuna da “S” ekledim... Olgunluk, saygı ile cesaret arasında gelişmiş olan dengedir. Bu nedenle ikisinin de yüksek olduğu II.kare etkinliklerinin temelinde win-win (kazan-kazan) yatar… Mükemmellik, eklenecek bir şey kalmadığında değil, çıkarılacak bir şey kalmadığında oluşur. Bu nedenle alışkanlıklardan dolayı safraları atmak zordur ve yöneticler, liderler basitlik ve optimumu sağlayarak bu...

Yaşam Büfesinde “Görgülü Kuş... “…Merhaba Dedeciğim, Bugün senin bana hedeflerimi yazmam için verdiğin kağıda birşeyler yazarken aklıma bu yazıyı gelecekte okuyacağım geldi. Ben de dedim ki kendi kendime bu yazıyı sadece bir kağıtlığına değil de senin gibi bir bloga yazıp gelecekte kendime, kocama, çocuklarıma ve torunlarına gösterip okutmak geldi. Senin de bu konuda bana bir blog sayfası yapmak için yardım edeceğini düşünüp bu mesajı yazdım (07.09.2017 / 23.15)…” Görgülü kuşlar 1 “Gördüğünü işler” > Dört yıl sonra İrem,...

Yaşam Büfesinde “Bedel”... ” Topalak çapacıya “Kaldır ayağını ben geliyorum” demiş; Çiftçi Topalak’a “gece otu” dermiş. Topalak çapacıya “Allah razı olsun beni traş ettin” diye sevinçle seslenmiş. Bu diyalogların ortak mesajı ne olabilir ?…” Bugün (2017) dünden (2005, 2012) güç alarak yarınlara (2020, 2026, 2032) uzanır (ABİDE) Merhaba Kısa olan hayat sadece bizim için değil tüm canlılar için çok hızlı akıyor. Topalak için de. Çiftçi için de; ne yapmalı ? Yazımın girişindeki bir başka öykü, mesaj...

Yaşam Büfesinde “Doğru Yolcu... “…Yolcu yolunda gerek (https://www.izlesene.com/liste/yolcu-yolunda-gerek ). Hepimiz yolcuyuz. O yolun yolcusu… Yollar yürümekle aşınmaz. Ey Yolcu ! Bilmeden gelip bastığın bu toprak…Ölümünün ardından öte dünyada yargılanmayı bekleyen adam, salonun önünde heyecanlıydı. Sıra kendisine gelip mahkeme salonuna girdiğinde bir de ne görsün ? Yargıç kürsüsünde bir insan oturuyor, tanık sandalyesinde ise Tanrı bekliyordu. Adam şaşkın bir biçimde “Beni senin yargılayacağını sanmıştım. Oysa orada yargıç olarak...

Yaşam Büfesinde “Mucize”... ..Sally, küçük kardeşi George hakkında anne ve babasının konuşmalarını duyduğu zaman yalnızca sekiz yaşındaydı. Kardeşi çok hastaydı ve onu kurtarabilmek için ellerinden gelen herşeyi yapmışlardı. George’nin yalnızca çok pahalıya malolacak bir ameliyatla kurtulma şansı vardı fakat bunun için yeterli paraları yoktu. Babasının, umutsuz bir biçimde annesine şöyle fısıldadığını duymuştu Sally: “Yalnızca bir mucize onu kurtarabilir.” Bu sözleri duyar duymaz, usulca kendi odasına yürüdü Sally. Kumbarasını gizlediği...

Yaşam Büfesinde “Racon ve Raciun... “…“Satılık Köpek Yavruları” ilanının hemen altında küçük bir çocuğun başı gözüktü veçocuk dükkan sahibine sordu : -“Köpek yavrularını kaça satıyorsunuz?” Dükkan sahibi : -“30 dolarla 50 dolar arasında değişiyor fiyatları” dedi -“Benim 2 dolar 37 sentim var” dedi çocuk -“Bir bakabilir miyim yavrulara” Dükkan sahibi gülümsedikten sonra bir ıslık çaldı ve köpek kulübesinden beş tane yumak halinde yavru çıktı. Yavrulardan biri arkadan geliyordu. Küçük çocuk...

Yaşam Büfesinde “Kuyu”... “…Adam minarenin şerefesine çıkmış intihar etmek üzeredir. Ahali aşağıya toplanmıştır. “Yapma, etme ! Yazıktır in aşağı” benzeri sözlerle ikna etmeye çalışırlar. Adam dinlemez. O sırada Temel gelir ve “Ben onu kurtarırım” der ve kendisine uzun bir urgan (kalın ip, halat) getirmelerini ister. Urganı getirirler. Temel urganı minaredeki adama atar ve “Tut hemşerim” der. Adam tutar. Temel urganı asılır. Adam yere düşer ve ölür. Ahali Temel’e “Sen ne yaptın ya ?” derler. Temel azıcık...

Yaşam Büfesinde “Bisiklet”...   …Uzakdoğu’da bir budist tapınağı, bilgeliğin gizlerini aramak için gelenleri kabul ediyordu. Burada geçerli olan incelik; anlatmak istediklerini konuşmadan açıklayabilmekti. Bir gün tapınağın kapısına bir yabancı geldi. Yabancı kapıda öylece durdu ve bekledi. Burada sezgisel buluşmaya inanılıyordu, o yüzden kapıda herhangi bir tokmak, çan veya zil yoktu. Bir süre sonra kapı açıldı, içerdeki budist, kapıda duran yabancıya baktı. Bir selamlaşmadan sonra sözsüz konuşmaları başladı. Gelen yabancı, tapınağa...

Yaşam Büfesinde “İrmik Helvası... “… “Şimdi kapat gözlerini sımsıkı… Sıyrıl tüm düşüncelerinden…Yalnızca ama yalnızca beni düşle… Yanımda olduğunu, gölün sularında elimi tuttuğunu hayal et… İste beni… Göreceksin ki sevginin aşamayacağı engel yoktur! Papatya, nilüferin dediğini yaptı. Yalnızca ama yalnızca onun hayalini doldurdu tüm benliğine. Kendini güzeller güzeli çiçeğinin yanında farzetti. İstedi… İstedi…– Aç gözlerini!, dedi nilüfer. Papatya şaşkınlık çindeydi gözlerini açtığında. Sevgili...

Yaşam Büfesinde “Gözyaşı̶... “…Küçük bir erkek çocuk annesine sordu “Niçin ağlıyorsun?“. Annesi, “Çünkü ben kadınım” diye cevap verdi. “Anlamadım” dedi çocuk. Annesi çocuğu kucaklayıp “Hiçbir zaman anlayamayacaksın” dedi. Babasına, “Annem niçin ağlıyor ?” diye sordu. Babası “Bütün kadınlar sebepsiz yere ağlayabilen yapıdadır” oldu. Küçük çocuk büyüdü, yetişkin adam oldu, hâla kadınların neden ağladığını keşfedemedi. Nihayet öldükten sonra Cennete gidince Allah’a sordu:...