Yaşam Büfesinde “Silinmez Ayakiz... “…Yırtık pırtık paltolar giymiş iki çovuk kapımı çaldılar: “Eski gazeteniz var mı bayan ?” Çok işim vardı. Önce hayır demek istedim ama ayaklarına gözüm ilişince sustum. İkisinin de ayaklarında eski sandaletler vardı ve ayakları su içindeydi (İki yıl önce Kutaygillerle Sakız seyahatinde ve 1993 Ocak ayında Cibagillerle Singapur seyahatinde ben de benzer duruma düşmüştüm; rahmetli annemin tabiriyle “zemheri zürefası” gibi ya da “fakirin düşkünü beyaz giyer kış günü” durumuyla mevsime...

Yaşam Büfesinde “SS’lerin ... “…Ayının bildiği kırk türkü, kırkı da bal üstüne (1987 > 2016 ve sonrası)…; SSTC den önce ve sonra, 1987 Kırılma Noktası > Dama çıkan kedi yavrusunun (encik) sex anlayışı ve Uludağ’daki konserveciler (1986)…; Çanakkale 2003 Günay’ın tanımı: Soru Sorarak Tabii ki Canım…; Kuşadası-Pine Bay’dan sonra Serdar Beyin İstanbul seyahatine ait feedback’indeki heyecanlı sesi: Soru sorduk ve işi bağladık…; Hayattan rengi alın geri neyi kalır ki ?…; (3Dx2p)+4H=10S < 5x2S (SS)lerin...

Yaşam Büfesinde “SUDİ”... “…Emmi sen çocuk musun ? …Dede sen inek misin ?…Biz bu acı bademleri ne yapalım şimdi?…” Netgillerle Güz Sohbeti Hazırlıkları SUDİ 2016 (Somata Ustaları Duru ve İrem) Merhaba Yukarıdaki iki soru duyduğum en anlamlı, en sıcak, en içten tam bir çocuk safiyetiyle yürekten sorulmuş sorulardı; belleğime kazındılar. İlki Ödemiş-Yolüstü Köyünden Garip Mustafa’nın altı yaşındaki oğlu Ali’nin sorusuydu. Yirmi üç yıl önceydi. Üzerimde kırmızı tulumla hıyarda Yalancı Mildiyö Hastalığına karşı...

Yaşam Büfesinde “Cango”... “…”İt iti ısırmaz” dediler bana yetmiş yıldır; yalanmış. Geçen gece saat 04.00 sıralarında iki büyük beyaz Kangal Cango’yu altlarına alıp boğazından ısısarak öldürdüler. İt iti ısırıyormuş ve hatta öldürüyormuş. Bu değişen inancımla 1725 sokaktaki mal (kayıkçı) kavgasından; 1507 caddedeki birbirini boğazlamaya dönüşen can korkusundaki panikte hemcisnlerini ısırıp parçalayanları gördüm. Cango’ya üzüldüm; GEGA Dörtlüsü ile öne çıkan kavganın olası boyutlarından ürperdim. Sütten ağzı...

Yaşam Büfesinde “Karoshi”... “…Doksanlarda Japonya’da borsada patlama yaşandığı sıralarda rutin biçimde haftada doksan saat çalışan başarılı borsacı bay Kamei’nin insan üstü gücünü haber bültenleri ve eğitim kılavuzları göklere çıkarıyordu. Şirketi onu tüm çalışanların tüm örnek alması gerektiği altın bir standart haline getiriyordu. Arta kalan ender zamanlarında üst düzey meslektaşlarına satış sanatı konusunda eğitim vermesini istiyorlardı. Bu da bay Kamei’nin sırtına ekstra bir yük daha bindiriyordu. Doksanların başında...

Yaşam Büfesinde “END1,2,3”... “…Tırtılın “dünyanın sonu” dediğine usta “kelebek” dermiş…Aynı usta eğri kılıçı bir kıç darbesiyle düzelttikten sonra istediği yüz altını hak edebilmek için “ustalık yolculuklarında” neler yapmış ? Hangi eza ve cefalar onu ustalaştırmış ? Ustanın işi zormuş; usta bu zor işi yaparken mi yoksa yapma becerisini elde etme sürecinde mi, elmanın hangi yarısında daha çok keyif almış ? Usta, gerçekten de keyif almış mı ? Çekirge ustanın sözünü dinlemiş mi ? İki gözünü de hedefe...

Yaşam Büfesinde “Yokluk Yorgunlu... “…Canı can vererek satın almamışsın ki kıymetini bilesin (>Ameliyet sonrası hasta odasında bile sigara içmek için elinden geleni yaptı; yatak yerine tekerlekli sandalyede konaklamayı yeğledi)… Hayattan rengi alın geri neyi kalır ki ? (> Günümüze renk katardı)…Hayatın gerçek tadı (> Tad alma duygumuz köreldi mi ? )…İki şeye mecburuz: Ölmeye ve ölünceye kadar yaşamaya (> Carpe diem > O halde günü gereğince yaşayalım)…Herkes Cennete gitmek ister; ama kimse ölmek istemez (> No gain without pain...

Yaşam Büfesinde “Turna ve Zurna ... “…İsabelle turnayı gözünden vurmuştu…Hesabı var turnanın, yedi deliği (yoksa onüç mü demeli ?) var zurnanın…Zurnanın zart dediği yerde… Zurnanın son deliği…Turnaların “V Uçuşu”… Zurnada peşrev olmaz… Bakarken gözlerinin rengini görebilmek…Size hizmet edenleri hep hatırlayın…Her engel yaşam koşullarımızı iyileştirecek birer fırsattır…Önemli olan vermektir…” Çeşme’de Albatros’un duvarlarını özlemişim Merhaba Bu sabah (11.08.2016) her sabahtan...

Yaşam Büfesinde “Veritas”... “…Ağustos Böceği ile Karınca Öyküsünü bilmeyen yoktur. Tüm yaz boyunca çalışıp didinen sevimli karıncayla ona inat, yan gelip yatan, saz çalıp şarkılar söyleyen, eğlence düşkünü Ağustosböceğinin Öyküsünü…Şimdi kendinizi Ağustosböceğinin yerine koyun. O kadar özveri göstereceksin, onca acı ve eziyet çekeceksin.Ve sonra bunun karşılığını almayı bir kenara bırakın, çevreniz tarafından horlanıp küçük görüleceksiniz… Koskoca bir gemide küçücük bir cıvata vardı. Bu, iki büyük çelik levhayı birbirine...

Yaşam Büfesinde “Dikea Kupa̶... “…Çaresiz kaldığım zamanlar gider bir taş ustasını seyrederim. Adam belki yüz kere vurur taşa. Ama değil kırmak, küçücük bir çatlak bile oluşturamaz. Sonra birden yüzbirinci vuruşta taş ikiye ayrılıverir. İşte o zaman anlarım ki; taşı ikiye bölen o son vuruş değil, ondan öncekilerdir…Vur ! Fakat dinle… Değerli arkadaşım gönderdiğin “Hayatta kanaatkâr olma hikayeleri” bizim gibi sıfırın altında doğup ancak 50-60 yaşlarında “yaşam gölü”nde sadece yüzmesini öğrenebilmiş namuslu ve...